عَنْ أَبِي مَسْعُودٍ، قَالَ أَشَارَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم بِيَدِهِ نَحْوَ الْيَمَنِ فَقَالَ " أَلاَ إِنَّ الإِيمَانَ هَا هُنَا وَإِنَّ الْقَسْوَةَ وَغِلَظَ الْقُلُوبِ فِي الْفَدَّادِينَ عِنْدَ أُصُولِ أَذْنَابِ الإِبِلِ حَيْثُ يَطْلُعُ قَرْنَا الشَّيْطَانِ فِي رَبِيعَةَ وَمُضَرَ " .
อบีมัสอู๊ด รายงานว่า ท่านนบี ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม ได้ชี้มือของท่านไปทางเยเมน พร้อมทั้งกล่าวว่า ไม่ได้เป็นเช่นนั้นหรือ การศรัทธาอยู่ทางด้านนี้ แท้จริงความหยาบกร้านและความแข็งกร้าวของหัวใจ อยู่ในหมู่คนที่เดินตามหลังตะโกนไล่ต้อนอูฐ ซึ่งอยู่ทางด้านที่เขาของซัยตอนจะโผล่ (หมายถึงกลุ่มชนที่อยู่ทางทิศตะวันออก ซึ่งโดยส่วนใหญ่พวกเขาบูชาเจว็ด) ดั่งชนเผ่ารอบีอะห์และมุฏ็อร (เป็นต้น)
