บุคอรี/หมวดที่6/บทที่20/ฮะดีษเลขที่ 321
(493 คำในบทความ)
(1030 ครั้ง) 
حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ، قَالَ حَدَّثَنَا هَمَّامٌ، قَالَ حَدَّثَنَا قَتَادَةُ، قَالَ حَدَّثَتْنِي مُعَاذَةُ، أَنَّ امْرَأَةً، قَالَتْ لِعَائِشَةَ أَتَجْزِي إِحْدَانَا صَلاَتَهَا إِذَا طَهُرَتْ فَقَالَتْ أَحَرُورِيَّةٌ أَنْتِ كُنَّا نَحِيضُ مَعَ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فَلاَ يَأْمُرُنَا بِهِ. أَوْ قَالَتْ فَلاَ نَفْعَلُهُ
มุอาซะห์ รายงานว่า มีหญิงผู้หนึ่งกล่าวแก่ท่านหญิงอาอิชะห์ ว่า คนใดในหมู่พวกเราได้ละหมาดในภาวะที่สะอาดจะพอเพียงไหม (โดยไม่ต้องชดใช้ละหมาดในช่วงมีเลือดประจำเดือน) ท่านหญิงกล่าวว่า เธอเป็นชาวฮะรูรียะห์หรือ (กลุ่มค่อวาริจญ์ในอิรัค) ท่านหญิงกล่าวต่อไปว่า พวกเรามีเลือดประจำเดือนขณะที่อยู่กับท่านนบี ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม ท่านไม่ได้ให้พวกเราชดใช้ละหมาด (ในช่วงที่มีเลือดประจำเดือน) หรือท่านหญิงกล่าวว่า พวกเราไม่ได้ทำเช่นนั้น
| 
