أَنَّ أَبَا هُرَيْرَةَ، قَالَ سَمِعْتُ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ " جَاءَ أَهْلُ الْيَمَنِ هُمْ أَرَقُّ أَفْئِدَةً وَأَضْعَفُ قُلُوبًا الإِيمَانُ يَمَانٍ وَالْحِكْمَةُ يَمَانِيَةٌ السَّكِينَةُ فِي أَهْلِ الْغَنَمِ وَالْفَخْرُ وَالْخُيَلاَءُ فِي الْفَدَّادِينَ أَهْلِ الْوَبَرِ قِبَلَ مَطْلِعِ الشَّمْسِ " .
แท้จริง อบูฮุรอยเราะห์ ได้กล่าวว่า ฉันเคยได้ยินท่านนบี ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า “ชาวเยเมนได้มาหา พวกเขามีหัวใจที่อ่อนโยน, และใจอ่อน, การศรัทธามีอยู่กับชาวเยเมน และไหวพริบ (ในการศรัทธาและเรียนรู้อิสลาม) มีอยู่ชาวเยเมน ความสงบ (น้อมน้อมถ่อนตน) มีอยู่กับเจ้าของแพและแกะ (ชาวเยเมน) ส่วนความเย่อหยิ่งและการทะนงตนมีอยู่ในบรรดาผู้เดินตามหลังตะโกนต้อนอูฐ ทางด้านตะวันออก (คือกลุ่มชนที่กราบไหว้บูชาเจว็ด)
