มุสลิม/หมวดที่1/บทที่4/ฮะดีษเลขที่0008
عَنْ أَبِي سُهَيْلٍ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ طَلْحَةَ بْنِ عُبَيْدِ اللَّهِ، عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم بِهَذَا الْحَدِيثِ نَحْوَ حَدِيثِ مَالِكٍ غَيْرَ أَنَّهُ قَالَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم " أَفْلَحَ وَأَبِيهِ إِنْ صَدَقَ " . أَوْ " دَخَلَ الْجَنَّةَ وَأَبِيهِ إِنْ صَدَقَ " .
อบีซุฮัยล์ รายงานจากพ่อของเขา จาก ตอลฮะห์ บุตรของ อุบัยดิลลาฮ์ ซึ่งรายงานฮะดีษนี้จากท่านนบี ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม เช่นเดียวกับฮะดีษที่รายงานโดยมาลิก (ดูฮะดีษเลขที่ 0007) นอกจาก (ตอนท้ายฮะดีษที่มีถ้อยคำแตกต่างไปคือ)
ท่านรอซูลุ้ลลอฮ์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม ได้กล่าวว่า เขาประสำความสำเร็จแน่นอน หากเขาทำจริงตามที่ได้ยืนยัน หรือเขาได้เข้าสวรรค์แน่นอน หากเขาทำจริงตามที่ได้ยืนยัน
หมายเหตุ คำว่า وَأَبِيهِ มิได้มีความหมายว่า ขอสาบานด้วยพ่อของเขา เพราะคำนี้ไม่ใช่คำสาบานแต่เป็นสำนวนยืนยันตามภาษาท้องถิ่นของชาวอาหรับ
|
|