حَدَّثَنِي ابْنُ عَبَّاسٍ، قَالَ مُطِرَ النَّاسُ عَلَى عَهْدِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم " أَصْبَحَ مِنَ النَّاسِ شَاكِرٌ وَمِنْهُمْ كَافِرٌ قَالُوا هَذِهِ رَحْمَةُ اللَّهِ . وَقَالَ بَعْضُهُمْ لَقَدْ صَدَقَ نَوْءُ كَذَا وَكَذَا " . قَالَ فَنَزَلَتْ هَذِهِ الآيَةُ { فَلاَ أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ} حَتَّى بَلَغَ { وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ{
อิบนุอับบาส ได้เล่าให้ฉันฟังว่า ครั้งหนึ่งในยุคของท่านนบี ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม ฝนห่าใหญ่ได้เทกระหน่ำลงมา ท่านนบี ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม ได้กล่าวว่า “ส่วนหนึ่งของมนุษย์นั้นมีทั้งตื่นขึ้นมาในสภาพเป็นบ่าวที่รู้คุณ และอีกส่วนหนึ่งเป็นผู้ปฏิเสธการศรัทธา มีบางคนกล่าวว่า นี่คือความเมตตาของอัลลอฮ์ และบางคนก็กล่าวว่า ดวงดวงนั้นดาวดวงนี้ที่ถูกต้อง เขากล่าวว่า แล้วอายะห์ต่อไปนี้ก็ถูกประทานลงมา “ข้าขอสาบานด้วยตำแหน่งต่างๆของดวงดาว” จนถึงอายะห์ที่ว่า “ทั้งที่พระองค์ได้ให้ปัจจัยยังชีพแก่พวกเจ้า แต่พวกเจ้าปฏิเสธการศรัทธาหรือ” (ซูเราะห์อัลวากิอะห์ อายะห์ที่ 75 – 82)
