มุสลิม/หมวดที่1/บทที่49/ฮะดีษเลขที่ 0207
حَدَّثَنَا شَيْبَانُ، قَالَ سَمِعْتُ الْحَسَنَ، يَقُولُ " إِنَّ رَجُلاً مِمَّنْ كَانَ قَبْلَكُمْ خَرَجَتْ بِهِ قَرْحَةٌ فَلَمَّا آذَتْهُ انْتَزَعَ سَهْمًا مِنْ كِنَانَتِهِ فَنَكَأَهَا فَلَمْ يَرْقَإِ الدَّمُ حَتَّى مَاتَ . قَالَ رَبُّكُمْ قَدْ حَرَّمْتُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ " . ثُمَّ مَدَّ يَدَهُ إِلَى الْمَسْجِدِ فَقَالَ إِي وَاللَّهِ لَقَدْ حَدَّثَنِي بِهَذَا الْحَدِيثِ جُنْدَبٌ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِي هَذَا الْمَسْجِدِ .
ซัยบาน ได้เล่าให้เราฟังว่า ฉันเคยได้ยินฮะซัน (อัลบัศรีย์) กล่าวว่า แท้จริงมีชายผู้หนึ่งในอดีตมีฝีหนองเกิดขึ้นที่ตัวเขา เมื่อมันเกิดความเจ็บปวดกับเขามากขึ้น , เขาก็คว้าลูกศรออกจากกระบอกแล้วก็เจาะมัน จนทำให้เลือดไหลไม่หยุด และในที่สุดเขาก็ตาย องค์อภิบาลของพวกเจ้ากล่าวว่า “ข้าได้ห้ามสวรรค์แก่เขา” แล้วเขา (ฮะซัน) ก็ยื่นมือของเขาไปทางมัสยิด แล้วกล่าวว่า ขอสาบานต่ออลัลลอฮ์ว่า ญุนดุ๊บ ได้เล่าฮะดีษนี้ให้ฉันฟัง จากท่านรอซูลุ้ลลอฮ์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม ในมัสยิดนี้
|
|