عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو، أَنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ " أَرْبَعٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ كَانَ مُنَافِقًا خَالِصًا، وَمَنْ كَانَتْ فِيهِ خَصْلَةٌ مِنْهُنَّ كَانَتْ فِيهِ خَصْلَةٌ مِنَ النِّفَاقِ حَتَّى يَدَعَهَا إِذَا اؤْتُمِنَ خَانَ وَإِذَا حَدَّثَ كَذَبَ وَإِذَا عَاهَدَ غَدَرَ، وَإِذَا خَاصَمَ فَجَرَ "
รายงานจากอับดุลลอฮ์ อิบนิอัมร์ ว่า ท่านนบีศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า “สี่ประการที่ผู้ใดมีอยุ่ในตัวของเขา, เขาเป็นผู้สับปลับโดยแท้ แต่ผู้ใดมีเพียงบางประการอยู่ในตัวของเขา เท่ากับเขามีลักษณะหนึ่งของความสับปลับ จนกว่าเขาจะละเลิก คือ (1) ไม่ได้รับความไว้วางใจก็บิดพลิ้ว (2) เมื่อผู้ก็โกหก (3) เมื่อสัญญาก็ผิดสัญญา (4) เมื่อเขาทะเลาะกับผู้ใดก็จะหันเหออกจากความจริง
อ้างอิงเพิ่มเติม ฮะดีษเลขที่ 2459, 3178
