، عَنْ عُمَرَ، قَالَ كُنْتُ أَنَا وَجَارٌ، لِي مِنَ الأَنْصَارِ فِي بَنِي أُمَيَّةَ بْنِ زَيْدٍ، وَهْىَ مِنْ عَوَالِي الْمَدِينَةِ، وَكُنَّا نَتَنَاوَبُ النُّزُولَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَنْزِلُ يَوْمًا وَأَنْزِلُ يَوْمًا، فَإِذَا نَزَلْتُ جِئْتُهُ بِخَبَرِ ذَلِكَ الْيَوْمِ مِنَ الْوَحْىِ وَغَيْرِهِ، وَإِذَا نَزَلَ فَعَلَ مِثْلَ ذَلِكَ، فَنَزَلَ صَاحِبِي الأَنْصَارِيُّ يَوْمَ نَوْبَتِهِ، فَضَرَبَ بَابِي ضَرْبًا شَدِيدًا. فَقَالَ أَثَمَّ هُوَ فَفَزِعْتُ فَخَرَجْتُ إِلَيْهِ فَقَالَ قَدْ حَدَثَ أَمْرٌ عَظِيمٌ. قَالَ فَدَخَلْتُ عَلَى حَفْصَةَ فَإِذَا هِيَ تَبْكِي فَقُلْتُ طَلَّقَكُنَّ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَتْ لاَ أَدْرِي. ثُمَّ دَخَلْتُ عَلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فَقُلْتُ وَأَنَا قَائِمٌ أَطَلَّقْتَ نِسَاءَكَ قَالَ " لاَ ". فَقُلْتُ اللَّهُ أَكْبَرُ
อุมัร รายงานว่า ฉันและเพื่อนบ้านของฉันที่เป็นชาวอันศอรจาก บนีอุมัยยะห์ บินเซด – อาศัยอยู่ที่ราบสูงชานเมืองมะดีนะห์ - เราได้ผลัดกันไปหาท่านรอซูลุ้ลลอฮ์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม โดยเขาไปวันหนึ่งและฉันก็ไปอีกวันหนึ่ง แต่วันใดที่ฉันไป,ฉันก็จะไปนำข่าวเกี่ยวกับวะฮีย์มาบอกกับเขา และเมื่อเขาไปเขาก็จะนำข่าวมาบอกฉันเช่นกัน แต่ในวันหนึ่งที่เพื่อนชาวอันศอรของฉันได้ไปหาท่านนบีนั้น เขากลับมาเคาะประตูบ้านของฉันดังสนั่น พร้อมทั้งกล่าวว่า อยู่นั่นหรือเปล่า ? ฉันกลัวมาก จึงได้ออกมาพบเขา เขากล่าวว่า เกิดเรื่องใหญ่แล้ว เขากล่าวว่า ฉัน (อุมัร)จึงได้ไปหาฮับเซาะห์และพบว่าเธอกำลังร้องไห้อยู่ ฉันถามว่า ท่านรอซูลุ้ลลอฮ์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัมได้หย่าพวกเธอหรือ ? นางตอบว่า ฉันไม่รู้ หลังจากนั้นฉันจึงได้ไปหาท่านนบี ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม แล้วถามท่านในขณะที่ฉันยังยืนอยู่ว่า ท่านได้หย่าภรรยาของท่านหรือ ? ท่านปฏิเสธว่า เปล่า ฉันจึงได้อุทานว่า “อัลลอฮุอั๊กบัร”
อ้างอิงเพิ่มเติม ฮะดีษเลขที่ 2468, 4913, 4914, 4915, 5191, 5218, 5843, 7256, 7263
