عَنْ زَيْدِ بْنِ خَالِدٍ الْجُهَنِيِّ، أَنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم سَأَلَهُ رَجُلٌ عَنِ اللُّقَطَةِ فَقَالَ " اعْرِفْ وِكَاءَهَا ـ أَوْ قَالَ وِعَاءَهَا ـ وَعِفَاصَهَا، ثُمَّ عَرِّفْهَا سَنَةً، ثُمَّ اسْتَمْتِعْ بِهَا، فَإِنْ جَاءَ رَبُّهَا فَأَدِّهَا إِلَيْهِ ". قَالَ فَضَالَّةُ الإِبِلِ فَغَضِبَ حَتَّى احْمَرَّتْ وَجْنَتَاهُ ـ أَوْ قَالَ احْمَرَّ وَجْهُهُ ـ فَقَالَ " وَمَا لَكَ وَلَهَا مَعَهَا سِقَاؤُهَا وَحِذَاؤُهَا، تَرِدُ الْمَاءَ، وَتَرْعَى الشَّجَرَ، فَذَرْهَا حَتَّى يَلْقَاهَا رَبُّهَا ". قَالَ فَضَالَّةُ الْغَنَمِ قَالَ " لَكَ أَوْ لأَخِيكَ أَوْ لِلذِّئْبِ ".
เซด บินคอลิด อัลญุฮันนี่ย์ รายงานว่า ชายผู้หนึ่งได้ร้องทุกข์กับท่านนบี ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม เกี่ยวกับของที่เก็บได้ ท่านบอกกับเขาว่า จงแจ้งวัสดุที่ห่อหุ้ม หรือท่านกล่าวว่า ภาชนะที่บรรจุมัน และเชือกหรือสายรัดมัน และประกาศให้ผู้อื่นรู้ปีหนึ่ง แล้วใช้มันให้เป็นประโยชน์ หากผู้เป็นเจ้าของมาถามหาก็คืนมันให้เขาไป เขาถามว่า แล้วอูฐที่พลัดหลงมาละ ? เหตุนี้ทำให้ท่านนบีโกรธจนแก้มของท่านแดง หรือโกรธจนหน้าแดง ท่านตอบว่า จะไปยุ่งอะไรกับมัน ? เพราะที่ตัวมันมี (ตะโหนก) ที่บรรจุน้ำ และกลีบเท้าของมัน, มันจะหาน้ำและเล็มหญ้าของมันเอง ปล่อยมันจนกว่าเจ้าของจะมาเจอมันเอง เขาถามว่า แล้วแกะหลง (ที่หาเจ้าของไม่เจอ) ละ ? ท่านตอบว่า “มันเป็นสิทธิของเจ้า หรือไม่ก็พี่น้องของเจ้า หรือไม่ก็เป็นของหมาป่า”
อ้างอิงเพิ่มเติม ฮะดีษเลขที่ 2372, 2427, 2428, 2429, 2436, 2438, 5292, 6112
