บุคคอรี/หมวดที่3/บทที่39/ฮะดีษเลขที่ 111
(537 คำในบทความ)
(1032 ครั้ง) 
عَنِ الشَّعْبِيِّ، عَنْ أَبِي جُحَيْفَةَ، قَالَ قُلْتُ لِعَلِيٍّ هَلْ عِنْدَكُمْ كِتَابٌ قَالَ لاَ، إِلاَّ كِتَابُ اللَّهِ، أَوْ فَهْمٌ أُعْطِيَهُ رَجُلٌ مُسْلِمٌ، أَوْ مَا فِي هَذِهِ الصَّحِيفَةِ. قَالَ قُلْتُ فَمَا فِي هَذِهِ الصَّحِيفَةِ قَالَ الْعَقْلُ، وَفَكَاكُ الأَسِيرِ، وَلاَ يُقْتَلُ مُسْلِمٌ بِكَافِرٍ.
อัชชะอ์บี่ย์ผู้รายงาน จาก อบีญุฮัยฟะห์ ว่า ฉันได้ถามอาลี (อิบนิอบีตอลิบ) ว่า ท่านมีบันทึก (เรื่องราวจากท่านนบี) บ้างหรือไม่ ? เขาตอบว่า ไม่มีหรอก นอกจากคัมภีร์ของอัลลอฮ์ (อัลกุรอาน) หรือความเข้าใจ (ในอัลกุรอาน) ที่มุสลิมคนหนึ่งได้รับ (จากพระองค์อัลลอฮ์) หรือสิ่งที่ (ถูกเขียนอยู่) ในกระดาษแผ่นนี้ (เขากล่าวว่า) ฉันถามว่า อะไรหรือที่มีอยู่ในกระดาษแผ่นนี้ ? เขาตอบว่า มีข้อบัญญัติเกี่ยวกับการจ่ายชดเชยในการฆ่า,ค่าไถ่เชลยศึก และ (ข้อบัญญัติเรื่อง) มุสลิมจะไม่ถูกประหารชีวิตด้วย (กรณีของ) ผู้ปฏิเสธการศรัทธา ( ข้อบัญญัติเรื่องการฆ่าให้ตายตกตามกัน)
อ้างอิงเพิ่มเติม ฮะดีษเลขที่ 1870, 3047, 3172, 3179, 6755, 6903, 6915, 7300
|
