มุสลิม/หมวดที่1/บทที่94/ฮะดีษเลขที่ 0416
عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتْ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ ابْنُ جُدْعَانَ كَانَ فِي الْجَاهِلِيَّةِ يَصِلُ الرَّحِمَ وَيُطْعِمُ الْمِسْكِينَ فَهَلْ ذَاكَ نَافِعُهُ قَالَ " لاَ يَنْفَعُهُ إِنَّهُ لَمْ يَقُلْ يَوْمًا رَبِّ اغْفِرْ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ "
ท่านหญิงอาอิชะห์ รายงานว่า ฉันได้ถามว่า โอ้ท่านศาสนทูตของอัลลอฮ์ อิบนุญุดอาน นั้นในยุคเถื่อนก่อนอิสลาม เขามีสัมพันธ์ที่ดีต่อเครือญาติ,เขาให้อาหารแก่คนยากจน, การกระทำของเขาเช่นนี้จะเป็นประโยชน์กับเขาไหม (ในวันกิยามะห์) ท่านตอบว่า ไม่เป็นประโยชน์กับเขาเลย เพราะเขาไม่เคยกล่าวเลยสักครั้งว่า โอ้องค์อภิบาลของข้าได้โปรดอภัยโทษให้แก่ข้าในวันพิพากษาด้วยเถิด”
|
|