อ.ฟารีด เฟ็นดี้

حَدَّثَنِي أَبُو هُرَيْرَةَ، قَالَ كُنَّا قُعُودًا حَوْلَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مَعَنَا أَبُو بَكْرٍ وَعُمَرُ فِي نَفَرٍ فَقَامَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِنْ بَيْنِ أَظْهُرِنَا فَأَبْطَأَ عَلَيْنَا وَخَشِينَا أَنْ يُقْتَطَعَ دُونَنَا وَفَزِعْنَا فَقُمْنَا فَكُنْتُ أَوَّلَ مَنْ فَزِعَ فَخَرَجْتُ أَبْتَغِي رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حَتَّى أَتَيْتُ حَائِطًا لِلأَنْصَارِ لِبَنِي النَّجَّارِ فَدُرْتُ بِهِ هَلْ أَجِدُ لَهُ بَابًا فَلَمْ أَجِدْ فَإِذَا رَبِيعٌ يَدْخُلُ فِي جَوْفِ حَائِطٍ مِنْ بِئْرٍ خَارِجَةٍ - وَالرَّبِيعُ الْجَدْوَلُ - فَاحْتَفَزْتُ كَمَا يَحْتَفِزُ الثَّعْلَبُ فَدَخَلْتُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ ‏"‏ أَبُو هُرَيْرَةَ ‏"‏ ‏.‏ فَقُلْتُ نَعَمْ يَا رَسُولَ اللَّهِ ‏.‏ قَالَ ‏"‏ مَا شَأْنُكَ ‏"‏ ‏.‏ قُلْتُ كُنْتَ بَيْنَ أَظْهُرِنَا فَقُمْتَ فَأَبْطَأْتَ عَلَيْنَا فَخَشِينَا أَنْ تُقْتَطَعَ دُونَنَا فَفَزِعْنَا فَكُنْتُ أَوَّلَ مَنْ فَزِعَ فَأَتَيْتُ هَذَا الْحَائِطَ فَاحْتَفَزْتُ كَمَا يَحْتَفِزُ الثَّعْلَبُ وَهَؤُلاَءِ النَّاسُ وَرَائِي فَقَالَ ‏"‏ يَا أَبَا هُرَيْرَةَ ‏"‏ ‏.‏ وَأَعْطَانِي نَعْلَيْهِ قَالَ ‏"‏ اذْهَبْ بِنَعْلَىَّ هَاتَيْنِ فَمَنْ لَقِيتَ مِنْ وَرَاءِ هَذَا الْحَائِطِ يَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ مُسْتَيْقِنًا بِهَا قَلْبُهُ فَبَشِّرْهُ بِالْجَنَّةِ ‏"‏ فَكَانَ أَوَّلَ مَنْ لَقِيتُ عُمَرُ فَقَالَ مَا هَاتَانِ النَّعْلاَنِ يَا أَبَا هُرَيْرَةَ ‏.‏ فَقُلْتُ هَاتَانِ نَعْلاَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَعَثَنِي بِهِمَا مَنْ لَقِيتُ يَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ مُسْتَيْقِنًا بِهَا قَلْبُهُ بَشَّرْتُهُ بِالْجَنَّةِ ‏.‏ فَضَرَبَ عُمَرُ بِيَدِهِ بَيْنَ ثَدْيَىَّ فَخَرَرْتُ لاِسْتِي فَقَالَ ارْجِعْ يَا أَبَا هُرَيْرَةَ فَرَجَعْتُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَأَجْهَشْتُ بُكَاءً وَرَكِبَنِي عُمَرُ فَإِذَا هُوَ عَلَى أَثَرِي فَقَالَ لِي رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ‏"‏ مَا لَكَ يَا أَبَا هُرَيْرَةَ ‏"‏ ‏.‏ قُلْتُ لَقِيتُ عُمَرَ فَأَخْبَرْتُهُ بِالَّذِي بَعَثْتَنِي بِهِ فَضَرَبَ بَيْنَ ثَدْيَىَّ ضَرْبَةً خَرَرْتُ لاِسْتِي قَالَ ارْجِعْ ‏.‏ فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ‏"‏ يَا عُمَرُ مَا حَمَلَكَ عَلَى مَا فَعَلْتَ ‏"‏ ‏.‏ قَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي أَبَعَثْتَ أَبَا هُرَيْرَةَ بِنَعْلَيْكَ مَنْ لَقِيَ يَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ مُسْتَيْقِنًا بِهَا قَلْبُهُ بَشَّرَهُ بِالْجَنَّةِ ‏.‏ قَالَ ‏"‏ نَعَمْ ‏"‏ ‏.‏ قَالَ فَلاَ تَفْعَلْ فَإِنِّي أَخْشَى أَنْ يَتَّكِلَ النَّاسُ عَلَيْهَا فَخَلِّهِمْ

     อบูฮุรอยเราะห์ ได้เล่าให้ฉัน (อบูกะษีร ผู้รายงาน) ฟังโดยกล่าวว่า

          "ขณะที่พวกเรานั่งอยู่รอบท่านรอซูลุ้ลลอฮ์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม โดยมีอบูบักร์, อุมัร และผู้คนอีกจำนวนหนึ่งอยู่กับพวกเราด้วย แล้วท่านรอซูลก็ลุกออกไป ท่านหายไปนานจนพวกเราเกรงว่าท่านจะถูกลอบทำร้ายขณะที่พวกเราไม่อยู่กับท่านด้วย พวกเราคาดการณ์กันไปต่างๆนานา ฉะนั้นพวกเราจึงลุกขึ้น โดยฉันคนแรกที่เอะใจ ฉันจึงออกไปตามหาท่านรอซูลุ้ลลอฮ์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม จนกระทั่งฉันมาถึงที่สวนของชาวอันศอร ซึ่งเป็นของบนีนัจญาร ฉันมองไปรอบๆ เพื่อหาทางเข้าแต่ก็ไม่พบ

          แต่ขณะนั้นฉันได้เห็นลำธารน้ำ ที่ไหลเข้าไปด้านในโดยมีต้นสายมาจากนอกสวน และลำธารนั้น ไม่ใหญ่มากนัก ฉันจึงขุดตะกุยเข้าไปดั่งสุนัขจิ้งจอก จนกระทั่งฉันได้เข้าไปถึงท่านรอซูลุ้ลลอฮ์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม ท่านถามว่า อบูฮุรอยเราะห์ใช่ไหม ฉันตอบว่า ใช่ครับท่านศาสนทูตของอัลลอฮ์ ท่านกล่าวว่า มีอะไรหรือ ฉันตอบว่า ท่านออกจากพวกเรามา และหายหน้าจากพวกเรามานาน พวกเราเกรงว่าท่านจะถูกลอบทำร้ายในขณะที่พวกเราไม่อยู่กับท่านด้วย พวกเราก็คาดการณ์กันไปต่างๆ นานา แต่ฉันเป็นคนแรกที่เฉลียวใจ ฉันจึงมาที่สวนนี้ และขุดรูเข้ามาดั่งสุนัขจิ้งจอกทำ และบรรดาคนอื่นๆ ก็กำลังตามมา

          ท่านกล่าวว่า โอ้อบูฮุรอยเราะห์ แล้วท่านก็ให้รองเท้าของท่านแก่ฉันโดยกล่าวว่า เอารองเท้าทั้งสองข้างนี้ออกไปด้านนอก ถ้าคนที่ตามมาที่นี่ได้พบเจ้า ซึ่งเขามีคำปฏิญาณว่า ลาอิลาฮ่าอิ้ลลัลลอฮ์ จากหัวใจของเขาที่มั่นคง เจ้าจงบอกข่าวดีแก่เขาว่า เขาได้เข้าสวรรค์ และ (เมื่อฉันออกมาด้านนอก) ผู้ที่พบกับฉันเป็นคนแรกก็คือ อุมัร เขากล่าวว่า รองเท้าทั้งสองข้างนี้มาได้อย่างไร โอ้อบูฮุรอยเราะห์เอ๋ย ฉันตอบว่า ทั้งสองข้างนี้คือรองเท้าของท่านรอซูลุ้ลลอฮ์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม ท่านส่งให้ฉันแล้วบอกว่า ใครที่เจอฉันโดยเขามีคำปฏิญาณว่า ลาอิลาฮ่าอิ้ลลัลลอฮ์ อย่างมั่นคงในหัวใจ ก็ให้ฉันบอกข่าวดีกับเขาว่า เขาจะได้เข้าสวรรค์

          ดังนั้นอุมัรจึงได้เอามือของเขาผลักที่อกของฉัน จนรู้สึกกระเทือนไปถึงข้างหลัง เขากล่าวว่า กลับไปซะ อบูฮุรอยเราะห์ ฉะนั้นฉันจึงได้กลับมาหาท่านรอซูลุ้ลลอฮ์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม ด้วยน้ำตานองหน้า ขณะที่อุมัรตามมาติดๆ และเขาอยู่ข้างหลังฉัน ท่านรอซูลุ้ลลอฮ์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม ได้กล่าวกับฉันว่า เกิดอะไรขึ้นหรืออบูฮุรอยเราะห์ ฉันจึงตอบว่า ฉันไปพบกับอุมัร และฉันก็บอกเขาด้วยคำที่ท่านสั่งฉันไป แต่เขาเอามือผลักอกฉันจนฉันรู้สึกกระเทือนไปถึงหลัง เขาบอกให้ฉันกลับมาที่นี่

          ฉะนั้นท่านรอซูลุ้ลลอฮ์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม จึงได้กล่าวว่า โอ้อุมัร อะไรที่ทำให้เจ้าต้องทำอย่างนี้ เขาตอบว่า โอ้ศาสนทูตของอัลลอฮ์ ขอยืนยันว่า ท่านได้ส่งอบูฮุรอยเราะห์พร้อมกับรองเท้าของท่าน แล้วบอกว่าผู้ใดได้พบแล้วเขาปฏิญาณว่า ลาอิลาฮ่าอิ้ลลัลลอฮ์ อย่างมั่นคงจากหัวใจของเขา ก็ให้บอกข่าวดีกับเขาว่า เขาจะได้เข้าสวรรค์ใช่ไหม ? ท่านตอบว่า ใช่ถูกต้องแล้ว เขา (อุมัร) กล่าวว่า โปรดอย่าทำเช่นนั้นเลย ฉันเกรงว่า บรรดาผู้คนจะไม่ใส่ใจต่อการปฏิบัติ (อิบาดะห์ที่ถูกกำหนด) ปล่อยให้พวกเขาปฏิบัติกันต่อไปเถิด ท่านรอซูลุ้ลลอฮ์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า ให้พวกเขาปฏิบัติกันต่อไป"