อ.ฟารีด เฟ็นดี้

عَنْ حُذَيْفَةَ، قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ‏"‏ إِنَّ حَوْضِي لأَبْعَدُ مِنْ أَيْلَةَ مِنْ عَدَنٍ وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ إِنِّي لأَذُودُ عَنْهُ الرِّجَالَ كَمَا يَذُودُ الرَّجُلُ الإِبِلَ الْغَرِيبَةَ عَنْ حَوْضِهِ ‏"‏ ‏.‏ قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ وَتَعْرِفُنَا قَالَ ‏"‏ نَعَمْ تَرِدُونَ عَلَىَّ غُرًّا مُحَجَّلِينَ مِنْ آثَارِ الْوُضُوءِ لَيْسَتْ لأَحَدٍ غَيْرِكُمْ ‏"

ฮุซัยฟะห์ อิบนุลญะมาน รายงานว่า ท่านรอซูลุ้ลลอฮ์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า “แท้จริงบ่อน้ำของฉัน (ในวันกิยามะห์) จะกว้างกว่าเขตเมืองอัยละห์ (ในซิเรีย) จรดเมืองอะดัน (เมืองหนึ่งติดชายทะเลแดง) ขอสาบานต่อ (อัลลอฮ์) ผู้ซึ่งตัวของฉันอยู่ในอุ้งพระหัตของพระองค์ว่า ฉันจะคอยกันคนอื่นๆ ไม่ให้เข้ามาที่บ่อน้ำแห่งนี้ เหมือนดั่งคนที่คอยกันอูฐที่ไม่รู้ว่าเจ้าของเป็นใครจากแอ่งน้ำของตน” พวกเขากล่าวว่า โอ้ศาสนทูตของอัลลอฮ์ ในวันนั้นท่านจำพวกเราได้หรือ ? ท่านตอบว่า “ได้ซิ พวกเจ้าจะเข้ามาหาฉันในสภาพที่ใบหน้าและแขนขาของพวกเจ้ามีรัศมีเปล่งปลั่งจากร่องรอยของการอาบน้ำละหมาด ซึ่งคนอื่นๆไม่มีเหมือนดั่งพวกเจ้า”