มุสลิม/หมวดที่2/บทที่22/ฮะดีษเลขที่ 0524
عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الْمُغِيرَةِ، عَنْ أَبِيهِ الْمُغِيرَةِ بْنِ شُعْبَةَ، عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنَّهُ خَرَجَ لِحَاجَتِهِ فَاتَّبَعَهُ الْمُغِيرَةُ بِإِدَاوَةٍ فِيهَا مَاءٌ فَصَبَّ عَلَيْهِ حِينَ فَرَغَ مِنْ حَاجَتِهِ فَتَوَضَّأَ وَمَسَحَ عَلَى الْخُفَّيْنِ . وَفِي رِوَايَةِ ابْنِ رُمْحٍ مَكَانَ حِينَ حَتَّى
อุรวะห์ อิบนุ้ลมุฆีเราะห์ รายงานจากพ่อของเขาคือ มุฆีเราะห์ อิบนุ ชัวอ์บะห์ ว่า ท่านรอซูลุ้ลลออ์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม นั้นเมื่อท่านออกไปถ่ายทุกข์ มุฆีเราะห์ ก็จะติดตามท่านไปด้วยโดยเตรียมภาชานะใส่น้ำไป และคอยเทน้ำให้ท่าน (อาบน้ำละหมาด) เมื่อท่านเสร็จจากการถ่ายทุกข์, ท่านได้อาบน้ำละหมาด โดยเช็ดบนโค๊ฟ (รองเท้าหุ้มข้อ)
ส่วนในรายงานของ อิบนุ รุมฮิน นั้นรายงานด้วยคำว่า حَتّى (จนกระทั่ง) แทนคำว่า حِيْنَ (เมื่อ)
|
|