บันทึกฮะดีษ สุนันอบีดาวูด ฮะดีษเลขที่ 1830, 1831 มุสนัดอิหม่ามอะห์หมัด ฮะดีษเลขที่ 19160, 19162, 19171, 19177,19190

ฐานะของฮะดีษ ฮะดีษมัรฟัวอ์ อาฮาด ฆ่อรีบ ฮะซัน ( ฮะดีษนี้สืบถึงนบี เป็นฮะดีษที่อยู่ในหมวดผู้รายงานจำนวนน้อย คือมีรายงานเพียงสายเดียวในระดับศอฮาบะห์ เป็นฮะดีษระดับฮะซัน

ผู้รายงานฮะดีษในระดับศอฮาบะห์ ชื่อมุอาวิยะห์ บุตรของฮับดะห์ บุตรของ มุอาวียะห์ อัลกุซัยรีย์ มีถิ่นฐานอยู่ที่เมืองบัศเราะห์ ปัจจุบันอยู่ทางตอนใต้ของประเทศอิรัค

สิ่งที่ได้รัยจากฮะดีษ

1 – สามีและภรรยานั้นมีสิทธิ์และหน้าที่พึงให้และรับต่อกันทั้งสองฝ่าย
2 – การจ่ายนะฟะเกาะห์เป็นหน้าที่ของสามี เช่นการให้อาหาร,และเครื่องนุ่งห่ม ตามกำลังความสามารถ
3 – อิสลามอณุญาตให้ลงโทษภรรยาได้ เพื่อกำชับเธอให้ปฏิบัติตนตามกรอบของศาสนา แต่ห้ามตบหน้าภรรยาเด็ดขาด (รวมถึงลูกสาวด้วย) ในภาษาอาหรับใช้คำว่า تضرب ซึ่งรวมถึงการชก ตี เฆี่ยน และอื่นๆ รวมความว่า อย่าได้ทำอันตรายให้เกิดขึ้นแก่ใบหน้าของนางไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม
4 – อิสลามสอนให้สามีและภรรยามีความสุภาพอ่อนโยนต่อกัน การด่าทอหรือใช้พูดที่ประณาม หรือประจานความน่ารับเกียจของฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดเป็นที่ต้องห้าม เช่นการที่สามีเรียกภรรยาว่า อีแร้งทึ้ง, ยายปลาร้า, และฯลฯ เช่นเดียวกันภรรยาก็จะต้องไม่ใช้คำพูดในทำนองนี้กันสามี เช่นคำว่า ไอ้แก่,ไอ้ทุเรศ และฯลฯ
5 – ห้ามทอดทิ้งภรรยาเพียงลำพังโดยไม่มีเหตุ เช่นการทิ้งร้างกันไปเฉยๆ โดยไม่ได้หย่า นอกจากแยกที่นอน เพื่อดัดนิสัยภรรยาเท่านั้น

สงวนลิขสิทธิ์โดย © อ.ฟารีด เฟ็นดี้ All Right Reserved.

ติดประกาศ: 2006-11-28 (2301 ครั้ง)