และที่ท่านจะได้อ่านต่อไปนี้คือ บันทึกเหตุการณ์จากคำของท่านอาลี อิบนิอบีตอลิบ จากตำราของชาวซุนนะห์ และตำราของลัทธิชีอะฮ์เอง เพื่อยืนยันถึงการบิดเบือนเป้าหมายอัลกุรอานและฮะดีษของลัทธิชีอะฮ์อิหม่ามสิบสองที่ได้นำเสนอผ่านมาแล้วดังนี้
لما قتل عثمان جاء كلهم يهرعون الى علي أصحاب محمد صلى الله عليه وسلم وغيرهم كلهم يقولون أمير الؤمنين علي حتى دخلوا على داره فقالوا نبايعك فمد يدك فأنت أحق بها فقال ليس ذلك اليكم انما ذلك الى أهل البدرفمن رضي أهل البدرفهو خليفة
“เมื่ออุสมานถูกสังหาร บรรดาผู้คนทั้งจากซอฮาบะห์ของท่านนบี และเหล่าตาบีอีนต่างก็กรูกันไปหาท่านอาลีโดยกล่าวว่า อะมีรรุ้ลมุอ์มีนีนคือท่านอาลี จนกระทั่งมาถึงบ้านของท่าน พวกเขาได้บอกแก่ว่า พวกเราจะให้สัตยาบันต่อท่าน จงยื่นมือของท่านมาเถิด ท่านเป็นผู้เหมาะสมที่สุดแล้ว ท่านอาลีตอบว่า มันไม่ใช่อย่างที่พวกท่านเกล่าวกันหรอก หากแต่ขึ้นอยู่กับชาวบะดัร (ศอฮาบะห์รุ่นแรกที่ร่วมรบในสมรภูมิบะดัร) ฉะนั้นผู้ใดที่ชาวบะดัรพอใจเขาก็คือคอลีฟะห์” อะษะดุลฆอยะห์ ฟีมะริฟะติสศอฮาบะห์ โดยท่านอินุอะษีร เล่มที่ 4 หน้าที่ 31
คำพูดของท่านอาลีตามรายงานข้างต้นนี้แตกต่างกับการอ้างของเหล่าชีอะฮ์อย่างสิ้นเชิง โดยท่านอาลีไม่ได้กล่าวเลยแม้แต่น้อยว่า มีหลักฐานจากอัลกุรอานและฮะดีษแต่งตั้งไว้แล้ว แต่ท่านกลับกล่าวว่า ขึ้นอยู่กับมติของชาวสมรภูมิบะดัร แล้วอย่างนี้ใครเป็นผู้โป้ปดต่อชาวโลกกันแน่ ระหว่างท่านอาลี อิบนิอบีตอลิบ กับเหล่าชีอะฮ์อิหม่ามสิบสอง หรือว่าเหล่าชีอะฮ์จะปฏิเสธคำรายงานข้างต้นนี้ ถ้าเช่นนั้นเราไปดูหลักฐานจากตำราของชีอะฮ์กันบ้างว่าได้บันทึกเกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้อย่างไร
นี่คือหนึ่งในสาสน์ของท่านอาลี อิบนิอบีตอลิบ ส่งถึงมุอาวียะห์ อิบนิ อบีซุฟยาน ถูกบันทึกในหนังสือ “นะฮ์ญุลบะลาเฆาะฮ์” ตำราที่รวบรวมสุนทรโรวาทและจดหมายเหตุของท่านอาลี และเป็นตำราที่ชาวชีอะฮ์ยกย่องเทิดทูน ซึ่งข้อความในสาสน์ฉบับนี้ เป็นคำตอบที่ลบล้างข้ออ้างของลัทธิชีอะฮ์ อิหม่ามสิบสองทั้งหมด ที่เสนอหลักฐานจากอัลกุรอานและอัลฮะดีษ โดยอ้างว่าเป็นหลักฐานแสดงถึงคำสั่งแต่งตั้งท่านอาลี ให้เป็นผู้นำสืบต่อจากท่านนบี เราจะไปพิสูจน์กันว่า ระหว่างชีอะฮ์อิหม่ามสิบสอง กับอิหม่ามลำดับที่หนึ่งของเขาชื่อ ท่านอาลี ว่าใครโกหกมดเท็จกันแน่
สาสน์จากอาลีถึงมุอาวิยะห์
اِنَّهُ بَايَعَنِي القَوْمُ الَّذِيْنَ بَايَعُوا أبَا بَكْرٍ وَعُمَرَ وَعُثْمَانَ عَلى مَا بَايَعُوهُمْ عَليْهِ فَلَمْ يَكُنْ لِلشَّاهِدِ أَنْ يَخْتَارَ وَلاَ لِلغَائِبِ أَنْ يَرُدَّ وَاِنَّمَا الشُّوْرَى لِلمُهَاجِرِيْنَ وَالأنْصَارِ فَاِنِ اجْتَمَعُوا عَلى رَجُلٍ وَسَمُّوْهُ اِمَامًا كَانَ ذَلِكَ للهِ رِضًا فَاِنْ خَرَجَ عَنْ أمْرِهِمْ خَارِجٌ بِطَعْنٍ أوْ بِدْعَةٍ رَدُّوْهُ اِلى مَا خَرَجَ مِنْهُ فَاِنْ أبَى قَاتَلُوْهُ عَلى اتِّبَاعِهِ غَيْرَ سَبِيْلِ المُؤْمِنِيْنَ وَوَلاَّهُ اللهُ مَا تَوَلَّى وَلَعَمْرِي يَا مُعَاوِيَةُ لَئِنْ نَظَرْتَ بِعَقْلِكَ دُوْنَ هَوَاكَ لَتَجِدَنَّ أَبْرَأ النَاسِ مِنْ دَمِ عُثْمَانَ وَلَتَعْلَمَنَّ أنِّي فِى عَزْلَةِ عَنْهُ اِلاَّ أنْ تَتَجَنَّى فَتَجَنَّ مَا بَدَالَكَ والسلام كُنْتُ
“อันที่จริงแล้วหมู่ชนที่ได้ให้สัตยาบันต่อฉันก็คือกลุ่มชนที่เคยให้สัตยาบันต่อท่านอบูบักร์,ท่านอุมัร, และท่านอุสมาน ดังที่พวกเขาได้เคยให้สัตยาบันมาก่อนหน้านี้แล้ว โดยที่ไม่ใช่หน้าที่ของผู้ใดจะคัดเลือกหรือคัดค้านไม่ว่าผู้นั้นจะอยู่ในเหตุการณ์หรือไม่ก็ตาม หากแต่ขึ้นอยู่กับสภาที่ประชุมชาวมุฮาญีรีนและชาวอันศอร หากพวกเขามีฉันทานุมัติให้แก่ผู้ใด ก็จะให้สถานะเขาเป็นผู้นำ วิถีทางเช่นนี้แหละเป็นที่พอพระทัยสำหรับอัลลอฮ์ แต่หากเขาฝืนฉันทานุมัตินั้น ก็เท่ากับเขาออกไปอย่างมุ่งร้ายและอุตริโดยแท้ จึงจำเป็นต้องให้เขากลับมารับฉันทานุมัตินั้น แต่ถ้าเขาปฏิเสธก็จำต้องสังหาร ด้วยการที่เขาดำเนินตามแนวทางอื่นที่ไม่ใช่แนวทางของบรรดาผู้ศรัทธา อัลลอฮ์จึงได้ให้เขาหลงไปในสิ่งที่เขาปรารถนา ฉันขอสาบาน โอ้มุอาวิยะห์เอ๋ย หากท่านพิจารณาด้วยปัญญาของท่านโดยไม่ใช้อารมณ์ละก็ ท่านจะพบว่า ฉันนั้นบริสุทธิ์จากเหตุการณ์หลั่งเลือดอุสมาน และท่านก็จะรู้ว่าฉันไม่เกี่ยวข้องใดๆ เลยนอกจากถูกปรักปรำ แต่ถ้าท่านเชื่อเช่นนั้นก็ตามใจ วัสสลาม
ข้อความโดยรวมในสาสน์ฉบับนี้พูดถึงกรณีผู้นำแห่งประชาชาติอิสลาม และกรณีการฆาตกรรมท่านอุสมานอิบนิอัฟฟาน ซึ่งท่านอาลีแสดงความบริสุทธิ์ว่าท่านไม่ได้เกี่ยวข้อง แต่เราจะละประเด็นนี้ไว้โดยกล่าวเฉพาะประเด็นที่เกี่ยวกับหัวข้อเรื่องการแต่งตั้งผู้นำต่อจากท่านนบี
เราได้ทราบมาก่อนหน้านี้แล้วว่า ลัทธิชีอะฮ์อิหม่ามสิบสอง พยายามที่จะบอกกับชาวโลกว่า ผู้นำต่อจากท่านนบีนั้นไม่ใช่เรื่องของการเลือกตั้งแต่ต้องเป็นการแต่งตั้ง และพวกเขาได้ให้ความสำคัญกับประเด็นนี้ถึงขนาดนำเรื่อง “อิมามะฮ์” ไปเป็นรากฐานการศรัทธาเลยทีเดียว ฉะนั้นพวกเขาจึงดิ้นรนเสาะหาอัลกุรอาน และฮะดีษมารองรับข้ออ้างของพวกเขา ซึ่งเราได้นำเสนอมาก่อนหน้านี้แล้วหลายตอนด้วยกัน แต่ก็เป็นดังที่ได้วิพากษ์ไว้แล้วว่า พวกเขาไม่ได้ประสานแนวทางการโกหกร่วมกันก่อน จึงนำเสนอกันไปคนละทิศละทาง เพียงแต่ดูว่าอันไหนที่จะเป็นหลักฐานให้แก่พวกเขาได้ เขาก็จะนำเสนอทันที ฉะนั้นตำราของลัทธิชีอะฮ์ในเรื่องหลักฐานการแต่งตั้งผู้นำนี้หลายเล่ม จึงเป็นไปในลักษณะต่างคนต่างคว้ากันอย่างสะเปะสะปะ แต่ในขณะที่ตำราหลักของพวกเขาเช่น “นะฮ์ญุลบะลาเฆาะฮ์” กลับตีแผ่จุดยืนของอิหม่ามเกี่ยวกับเรื่องนี้ไปคนละทาง ทำให้เราได้ประจักษ์ว่า พวกเขาเถียงตำราของพวกเขาเอง และพวกเขาก็มีความเชื่อสวนทางที่สวนทางกับอิหม่ามของพวกเขาเองดังนี้
ประการที่หนึ่ง
ข้อความที่ท่านอาลีกล่าวไว้ในสาสน์ฉบับนี้ยืนยันว่า บรรดาผู้ให้สัตยาบันต่อท่านก็เป็นคนกลุ่มเดียวกันกับที่เคยให้สัตยาบันต่อท่านอบูบักร์,ท่านอุมัร และท่านอุสมาน ซึ่งแน่นอนว่าคงไม่ใช่ศอฮาบะห์แค่สามคนคือ ท่านอบูซัรริน อัลฆิฟารีย์, มิกดาด บินอัสวัด และท่านซัลมาน อัลฟาริซีย์ที่ชีอะฮ์ยอมรับว่ายังคงเป็นมุสลิมอยู่หลังจากที่ท่านนบีตายจากไป นอกเหนือจากนั้นตกมุรตัดทั้งหมด นี่คือการกล่าวเท็จและเป็นการใส่ร้ายศอฮาบะห์ของท่านรอซูลอย่างไม่ต้องสงสัย ซึ่งท่านอาลีได้ยืนยันว่าบรรดาผู้ให้สัตยาบันต่อท่านเป็นคนกลุ่มเดียวกันกับที่เคยให้สัตยาบันต่อค่อลีฟะห์ทั้งสามก่อนหน้านี้แล้ว หรือชีอะฮ์จะกล่าวว่า บรรดากาเฟรให้สัตยาบันต่อท่านอาลี เพราะเป็นคนกลุ่มเดียวกัน และในทางตรงกันข้าม เท่ากับท่านอาลีก็ได้ให้สัตยาบันต่อกาเฟรทั้งสามด้วยอย่างนั้นหรือ แต่ถ้าชีอะฮ์ตอบว่าการให้สัตยาบันของคนกลุ่มนี้ต่อท่านอาลีมีความถูกต้องชอบธรรม ดังนั้นการให้สัตยาบันต่อค่อลีฟะห์ทั้งสามท่านก่อนหน้านี้ก็ถูกต้องและชอบธรรมด้วย
ประการที่สอง
คำของท่านอาลีในสาสน์ข้างต้นนี้ เป็นการตีแสกหน้าลัทธิชีอะฮ์อิหม่ามสิบสองอย่างแรง ที่พวกเขาเคยยืนยันกันหนักหนา ว่ามีตัวบทหลักฐานจากอัลกุรอานและอัลฮะดีษประกาศแต่งตั้งให้ท่านอาลีเป็นคอลีฟะห์ต่อจากท่านนบีโดยพลัน แต่ท่านอาลีกลับพูดว่า เป็นฉันทานุมัติของสภาที่ประชุมประกอบด้วยชาวมุฮาญีนและชาวอันศอร ถ้าเช่นนั้นข้ออ้างและหลักฐานที่ลัทธิชีอะฮ์พยายามนำเสนอก็ถือเป็นเท็จทั้งหมด เราต้องย้ำว่า เป็นเท็จทั้งหมด ซึ่งเราไม่ได้กล่าวว่าอัลกุรอานหรืออัลฮะดีษเป็นเท็จ แต่เรากล่าวว่า การนำมาอ้างของชีอะฮ์เป็นเท็จ โดยอัลกุรอานแต่ละอายะห์และฮะดีษแต่ละบทไม่ได้กล่าวถึงการแต่งตั้งท่านอาลีเลย แต่ชีอะฮ์ก็พยายามนำมาตีความชักลากให้เป็นหลักฐานตามข้ออ้างของพวกเขาให้จงได้ แต่ท่านอาลีกลับบอกว่าขึ้นอยู่กับที่ประชุมของชาวมุฮาญีรีน และชาวอันศอร ยิ่งไปกว่านั้นท่านอาลียังย้ำว่า อย่างนี้แหละคือความพอพระทัยของพระองค์อัลลอฮ์ แล้วใครกันเล่าที่โกหกมดเท็จต่อชาวโลก
ละครเรื่องการแต่งตั้งอิหม่ามที่ชีอะฮ์นำเสนอหลายตอนได้ปิดฉากลงแล้วอย่างอัปยศ แต่การโกหกปลิ้นปล้อนของพวกเขายังคงอยู่ เพื่อล่อลวงผู้รู้เท่าไม่ถึงการณ์ต่อไป
สงวนลิขสิทธิ์โดย © อ.ฟารีด เฟ็นดี้ All Right Reserved.
