คำว่า “อัศศิดดี๊ก” มีความหมายว่า ผู้สัจจริง เป็นฉายานามของท่านอบูบักร์ ซึ่งเป็นเพื่อนสนิท และพ่อตาของท่านนบี ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม และเป็นค่อลีฟะห์ท่านแรกของโลกอิสลาม ซึ่งบรรดาผู้คนจะเรียกทั้งชื่อและฉายาของท่านพร้อมกันจนติดปากว่า อบูบักร์ อัศศิดดี๊ก

            แต่ลัทธิชีอะห์อิหม่ามสิบสองกลับมีความเชื่อที่แตกต่างกับมุสลิมทั้งโลก โดยพวกเขาอ้างว่า ผู้ที่ได้รับฉายาว่า “อัศศิดดี๊ก” ที่แท้จริงคือท่านอาลี อิบนิอบีตอลิบ และผู้ใดอ้างตน หรือได้รับสมญานามด้วยคำนี้นอกจากอาลีแล้วถือว่าเป็นคนโกหก โดยพวกเขาอ้างข้อความของฮะดีษดังต่อไปนี้

            มูฮัมหมัด อิบนุอิสมาอีล อัรรอซีย์ เล่าให้เราฟังว่า อุบัยดุลลอฮ์ อิบนุมูซา เล่าให้เราฟังว่า อัลอะลาอ์ อิบนุ ศอและห์ บอกกับเราจาก อัลมินฮาล จาก อับบาด อิบนิ อับดิลลาฮ์ กล่าวว่า ท่านอาลี (อิบนิอบีตอลิบ) กล่าวว่า “ฉันคือบ่าวของอัลลอฮ์, ฉันคือพี่น้องของศาสนทูตของพระองค์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม และฉันคือผู้สัจจริงที่ยิ่งใหญ่ จะไม่มีใครอ้างคำพูดนี้หลังจากฉัน นอกจากผู้ที่โกหก, ฉันละหมาดก่อนคนอื่นๆ นานถึงเจ็ดปี” (สุนันอิบนิมาญะห์ ในอัลมุก็อดดิมะห์ ฮะดีษเลขที่ 117)

               ฮะดีษข้างต้นนี้เป็นความภูมิใจของเหล่าชีอะห์อิหม่ามสิบสองอย่างมาก โดยพวกเขากล่าวว่า มีอยู่ในบันทึกฮะดีษของชาวซุนนะห์ แต่ขณะที่พวกเขาอ้างว่า ได้นำมาจากบันทึกของชาวซุนนะห์นั้น พวกเขาก็ไม่ได้นำเอากระบวนการตรวจสอบฮะดีษของชาวซุนนะห์มาอ้างอิงด้วย เนื่องจากชาวซุนนะห์มีวิธีการละเอียดอ่อนในสืบค้นแหล่งที่มาเพื่อทำการคัดเลือก,จำแนก,ตรวจสอบสายรายงาน,ตัวผู้รายงาน และเนื้อหา แต่ลัทธิชีอะห์จะไม่คำนึงถึงประเด็นนี้ เพียงแค่มีอยู่ในตำราของชาวซุนนะห์ พวกเขาก็จะนำมาแอบอ้างโดยทันที  ซึ่งวิธีการอ้างเท็จและตบตาชาวบ้านเช่นนี้ เหล่าชีอะห์อิหม่ามสิบสองช่ำชองเหลือเกิน แต่เมื่อเราได้อ่านบทสรุปของกระบวนการตรวจสอบแล้ว เราก็จะพบคำวิจารณ์ในตัวผู้รายงานดังนี้

قول علي رضي الله عنه : أنا عبد الله وأخو رسول الله ، أنا الصديق الأكبر ، لا يقولها بعدي إلا كاذب ، صليت قبل الناس بسبع سنين .
رواه النسائي في الخصائص . وفي إسناده : عباد بن عبد الله الأسدي ، وهو المتهم بوضعه .
وقال ابن المديني : ضعيف الحديث .
وذكره ابن حبان في الثقات ( 551 )
وقال في الميزان : هذا الحديث كذب على علي . وقد أخرجه الحاكم في المستدرك . وقال : صحيح على شرط الشيخين . وتعقبه الذهبي بأن عبادا : ضعيف

                อัลนะซาอีย์ ได้บันทึกฮะดีษบทนี้ไว้ใน “อัลค่อศออิศ” และในสายรายงานนี้ มีผู้รายงานชื่อ อับบาด อิบนิ อับดิลลาอ์ อัลอะซะะดีย์ เขาเป็นผู้กุฮะดีษเท็จ

                อิบนุลมะดีนีย์ กล่าวว่า เป็นฮะดีษฏออีฟ

                แต่อิบนุฮิบบาน ได้กล่าวถึงเขาใน “อัสซิกกอ๊ต” (ลำดับที่ 551)

                และใน “อัลมีซาน” ได้กล่าวว่า ฮะดีษนี้กล่าวเท็จต่อท่านอาลี และอัลฮากิม ได้บันทึกไว้ในอัลมุสตัดร๊อก และกล่าวว่า ศอเฮียะห์ตามเงื่อนไขของบุคอรีและมุสลิม แต่อัซซะฮะบีย์ได้กล่าวในตอนท้ายว่า แท้จริงผู้รายงานที่ชื่อ อับบาด นั้นฏออีฟ  (อัลฟะวาอิด อัลมัจญ์มัวอะห์ โดยอิหม่ามอัซเซากานีย์ ลำดับที่ 42)

                ท่านฮาฟิซ อัซซะฮะบีย์ ได้วิจารณ์ ไว้ในหนังสือ “มีซานนุ้ลเอียะอ์ติดาล” ว่า

                อับบาด บินอับดิลลาฮ์ อัลอะสะดีย์ รายงานจากท่านอาลี, ซึ่งท่านอิหม่ามบุคอรีย์ กล่าวว่า อัลมินฮาล อิบนิอัมร์ ได้ฟังเรื่องราวมาจากเขา  แต่มีข้อสงสัยเกี่ยวกับความน่าเชื่อถือของเขา

                ฉัน (อัซซะฮะบีย์) กล่าวว่า นี่คือการโกหกต่อท่านอาลี

                อิบนุมะดีนีย์ กล่าวว่า เป็นฮะดีษฏออีฟ (อ่อน)  และอิบนุฮิบบาน ได้กล่าวไว้ใน “อัซซิกกอต” เกี่ยวกับเรื่องคุณลักษณะของท่านอาลี (มีซานนุ้ลเอียะอ์ติดาล เล่มที่ 2 หน้าที่ 368 ลำดับที่ 4126)

                ท่านอิบนุ้ลเญาซีย์ ได้กล่าวว่า ฮะดีษบทนี้อุปโลกน์ กุเท็จโดยอับบาด บินอับดิลลาฮ์ (ดูอัลเมาดัวอาต เล่มที่ 1 หน้าที่ 341)

                นอกจากนี้แล้ว นักวิชาการฮะดีษร่วมสมัย เช่นท่านอัลบานีย์ ได้วิจารณ์ฮะดีษบทนี้ไว้ว่า เป็นฮะดีษอุปโลกน์ (อัลซิลซิละห์ อัดฏออีฟะห์ เล่มที่ 10 ลำดับที่ 4947)

สงวนลิขสิทธิ์โดย © อ.ฟารีด เฟ็นดี้ All Right Reserved.

ติดประกาศ: 2008-07-02 (3395 ครั้ง)