ซูเราะห์อัลบะกอเราะห์ อายะห์ที่ 112
بَلَى مَنْ أسْلَمَ وَجْهَهُ للهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُوْنَ
แต่มิได้เป็นเช่นนั้น ผู้ใดที่มอบตัวของเขาเพื่ออัลลอฮ์ โดยที่เขาเป็นผู้ประพฤติดี สำหรับเขาได้รับรางวัลของเขา ณ.องค์อภิบาลของเขา และจะไม่มีความกลัวใดๆแก่พวกเขา และพวกเขาก็จะไม่เสียใจ
บนีอิสรออีลเหล่ายะฮูดและนะศอรอ ต่างกล่าวกันว่าพวกเขาคือบุตรธิดาของอัลลอฮ์ จึงได้รับความโปรดปรานเป็นพิเศษ และพวกเขาพวกเขาเท่านั้นที่จะได้เข้าสวรรค์ พระองค์อัลลอฮ์ทรงปฏิเสธข้ออ้างของพวกเขาทั้งหมดโดยกล่าวว่า “มิได้เป็นดั่งที่พวกเขากล่าวอ้าง” แต่ผู้ที่จะได้เข้าสวรรค์นั้นคือผู้ที่มอบตัวของเขาและชีวิตของเขาเพื่ออัลลอฮ์ และเป็นผู้ประพฤติ,ปฏิบัติความดีตามข้อกำหนดในศาสนาของพระองค์ดังที่ได้ส่งศาสนทูตของพระองค์มาเรียกร้องเชิญชวน
ถ้อยคำที่ว่า (ผู้ใดที่มอบตัวของเขาเพื่ออัลลอฮ์) คำว่า وجهه มีความหมายเฉพาะคำในทางภาษาว่า “ใบหน้าของเขา” แต่ในที่นี้หมายถึง ร่างกายของเขาทั้งหมด เช่นเดียวกับที่พระองค์ทรงสั่งให้ผินหน้าไปทางกิบละห์ขณะละหมาดโดยกล่าวว่า
فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ
“ดังนั้นเจ้าจงผินหน้าของเจ้าไปทางที่ตั้งมัสยิดฮะรอม” ซูเราะห์อัลบะกอเราะห์ อายะห์ที่ 144
แม้ว่าข้อความในอายะห์นี้จะใช้คำว่า وجهك ซึ่งมีความหมายเฉพาะคำในทางภาษาว่า “หน้าของเจ้า” แต่เป้าหมายของคำสั่งนี้หมายถึง หันด้านหน้าของเขาไปทางกิบละห์
ดังนั้นเป้าหมายของอายะห์นี้จึงหมายถึง ผู้ที่มอบตัวของเขาเพื่ออัลลอฮ์ ในการยอมรับ,เชื่อฟัง,จงรักภักดีและสักการะต่อพระองค์อัลลอฮ์ โดยไม่นำสิ่งใดมาเป็นภาคีต่อพระองค์ ดังที่พระองค์ทรงกล่าวว่า
فَإنْ حَاجُوْكَ فَقُلْ أسْلَمْتُ وَجْهِي للهِ وَمَنِ اتَّبَعَنِ
“แต่หากพวกเขาโต้แย้งเจ้า ก็จงกล่าวว่า ฉันได้มอบร่างกายของฉันเพื่ออัลลอฮ์ และผู้ที่ปฏิบัติตามฉันก็เช่นเดียวกัน” ซูเราะห์ อาลาอิมรอน อายะห์ที่ 20
อิบนุ กะษีร ได้อธิบายว่า “อบูลอาลียะห์ และ อัรรอเบียะอ์ กล่าวว่า (ผู้ใดที่มอบตัวของเขาเพื่ออัลลอฮ์) หมายถึง ผู้ที่บริสุทธิ์ใจเพื่ออัลลอฮ์ ส่วน สะอี๊ด บิน ญุบัยร์ กล่าวว่า (ผู้ใดที่มอบตัวของเขาเพื่ออัลลอฮ์) คือผู้ที่บริสุทธิ์ในศาสนาของเขา” ตัฟซีร อิบนิ กะษีร เล่มที่ 1 หน้าที่ 222
ถ้อยคำที่ว่า (โดยที่เขาเป็นผู้ประพฤติดี) คือ กระทำความดีตามคำสอนของศาสนาบนพื้นฐานการศรัทธาที่ถูกต้อง เพราะการประพฤติดีของผู้ปฏิเสธศรัทธานั้นจะไม่ถูกพิจารณา
อิบนุ กะษีร อธิบายว่า “หมายถึงผู้ปฏิบัติตามคำสอนของท่านรอซูลุ้ลลอฮ์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม เพระการกระทำที่จะถูกตอบรับนั้นต้องอยู่บนสองเงื่อนไขนี้ ประการแรกคือ บริสุทธิ์ใจต่ออัลลอฮ์แต่เพียงองค์เดียว อีกประการหนึ่งคือ ถูกต้องตรงตามบทบัญญัติ แต่หากว่าบริสุทธิ์ใจแต่ไม่ถูกต้องมันก็จะไม่ถูกตอบรับ ดังที่ท่านหญิง อาอิชะห์ รายงานว่า ท่านนบี ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า
مَنْ عَمِلَ عَمَلاً لَيْسَ عَلَيْهِ أمْرُنَا فَهُوَ رَدٌّ
“ผู้ใดกระทำสิ่งใดโดยที่สิ่งนั้นมิใช่งานของเรามันโมฆะ” ศอเฮียะห์ มุสลิม ฮะดีษเลขที่ 3243
ส่วนการกระทำของบรรดาบาทหลวง หรือนักพรต และบรรดาผู้ที่ดำเนินตามพวกเขานั้นจะไม่ถูกตอบรับเช่นเดียวกัน แม้ว่าจะมีความบริสุทธิ์ใจเพื่ออัลลอฮ์ก็ตาม จนกว่าพวกเขาจะได้ปฏิบัติตามท่านนบี มูฮัมหมัด ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม ที่ถูกส่งมายังพวกเขาและมวลมนุษย์ทั้งหมด
พระองค์อัลลอฮ์ ทรงกล่าวว่า
وَقَدِمْنَا إلَى مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاءً مَنْثُوْراً
“และเราได้ล่วงสู่สิ่งที่พวกเขาได้ปฏิบัติไว้ในงานต่างๆ แล้วเราได้ทำให้มันไร้ค่าเป็นฝุ่นที่ฟุ้งกระจายไป” ซูเราะห์ อัลฟุรกอน อายะห์ที่ 23
وَالَّذِيْنَ كَفَرُوا أعْمَالُهُمْ كَسَرَابٍ بِقِيْعَةٍ يَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ مَاءً خَتَّى إذَا جَاءَهُ لَمْ يَجِدْهُ شَيْئاً
“และบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธานั้น การงานของพวกเขาเปรียบดังภาพลวงตาในที่โล่ง คนกระหายน้ำคิดว่ามันว่ามันเป็นแอ่งน้ำ จนกระทั่งเมื่อเขาได้มาถึงมันกลับไม่พบสิ่งใดเลย” ซูเราะห์ อันนูร อายะห์ที่ 39
وُجُوْهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ تَصْلَى نِاراً حَامِيَةً تُسْقَى مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ
“วันดังกล่าวนั้น มีหลายใบหน้าที่ละห้อย ใบหน้าที่ตรากตรำ อ่อนล้า จะได้เข้าไปในนรกที่ร้อนแรง จะถูกให้ดื่มจากตาน้ำที่เดือดพล่าน” ซูเราะห์ อัลฆอชิยะห์ อายะห์ที่ 2 – 5
ถูกรายงานจาก ท่านอุมัร ผู้นำแห่งปวงผู้ศรัทธา ได้สาธยายอายะห์นี้เกี่ยวกับบรรดานักพรต ซึ่งจะได้นำมาอธิบายต่อไป
ส่วนผู้ที่การกระทำของเขาสอดคล้องกับบัญญัติเพียงรูปลักษณ์ภายนอก แต่ไม่มีความบริสุทธิ์ใจในการกระทำที่มุ่งหวังเพื่ออัลลอฮ์ ก็ถือเป็นการกระทำที่เป็นโมฆะเช่นเดียวกัน อย่างนี้คือสภาพของผู้กลับกลอกการศรัทธา และบรรดาผู้สร้างภาพโอ้อวด ดังที่อัลลอฮ์ ผู้สูงส่งได้กล่าวว่า
إنَّ الْمُنَافِقِيْنَ يُخَادِعُوْنَ اللهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ وَإذَا قَامُوا إلَى الصَّلاَةِ قَامُوا كُسَالَى يُرَاءُوْنَ النَّاسَ وَلاَ يَذْكُرُوْنَ اللهَ إلاَّ قَلِيْلاً
“แท้จริงบรรดาผู้กลับกลอกการศรัทธานั้นได้หลอกอัลลอฮ์ แต่พระองค์ทรงหลอกล่อพวกเขาอยู่ และเมื่อขณะที่พวกเขาลุกขึ้นไปละหมาด พวกเขาก็ลุกขึ้นไปในสภาพที่เกียจคร้าน เพียงเพื่อโอ้อวดผู้คน และพวกเขาจะไม่กล่าวรำลึกถึงอัลลอฮ์ นอกจากเพียงเล็กน้อยเท่านั้น” ซูเราะห์ อันนิซาอ์ อายะห์ที่ 142
فَوَيْلٌ للْمُصَلِّيْنَ الَّذِيْنَ هُمْ عَنْ صَلاَتِهِمْ سَاهُوْنَ الَّذِيْنَ هُمْ يُرَاءُوْنَ وَيَمْنَعُوْنَ الْمَاعُوْنَ
“ดังนั้นความวิบัติจงมีแด่บรรดาผู้ที่ละหมาด ซึ่งพวกเขาละเลยต่อการละหมาดของพวกเขา ซึ่งพวกเขาโอ้อวด และตระหนี่เครื่องอุปโภคบริโภคเล็กๆน้อยๆ” อัลมาอูน อายะห์ที่ 4 – 7
فَمَنْ كاَنَ يَرْجُوا لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً صَالِحاً وَلاَ يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَداً
“ฉะนั้นผู้ใดที่หวังจะได้พบกับองค์อภิบาลของเขา ก็จงประกอบความดี และอย่าเอาผู้ใดมาเป็นภาคีในการสักการะต่อองค์อภิบาลของเขา” ซูเราะห์ อัลกะฮ์ฟิ อายะห์ที่ 110
อย่างนี้รวมอยู่ในความหมายของถ้อยคำที่พระองค์อัลลอฮ์ทรงกล่าวว่า “แต่มิได้เป็นเช่นนั้น ผู้ใดที่มอบตัวของเขาเพื่ออัลลอฮ์ โดยที่เขาเป็นผู้ประพฤติดี” ตัฟซีร อิบนิกะษีร เล่มที่ 1 หน้าที่ 222
ถ้อยคำที่ว่า (สำหรับเขาได้รับรางวัลของเขา ณ.องค์อภิบาลของเขา) คือบรรดาผู้ศรัทธาและประกอบความดีตามคำสอนของศาสนานั้น ถูกบันทึกเป็นผลงานของพวกเขา ณ.องค์อภิบาลของพวกเขา ซึ่งพวกเขาจะได้รับรางวัลจากองค์อภิบาลของพวกเขาอย่างเต็มเปี่ยม
ถ้อยคำที่ว่า (และจะไม่มีความกลัวใดๆแก่พวกเขา และพวกเขาก็จะไม่เสียใจ) คือไม่มีความกลัวใดๆแก่พวกเขาในสิ่งที่พวกเขาได้เผชิญกับโลกอาคิเราะห์ และไม่มีความเสียใจใดๆ แก่พวกเขาในสิ่งที่พวกเขาละทิ้งไว้ในดุนยา ดังที่สะอี๊ด บิน ญุบัยร์ ได้กล่าวว่า (ไม่มีความกลัวใดๆ แก่พวกเขา) คือ ในอาคิเราะห์ (และพวกเขาก็จะไม่เสียใจ) หมายถึง ไม่เสียใจเมื่อความตายมาถึง