ซูเราะห์อัลบะกอเราะห์ อายะห์ที่ 18
صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لاَ يَرْجِعُوْنَ
คนหูหนวก เป็นใบ้ ตาบอด พวกเขาจึงไม่สามารถที่จะหวนกลับ
เหล่าผู้กลับกลอกทางด้านการศรัทธาได้เห็น,ได้ยิน และรับรู้ถึงสัจธรรม แต่พวกเขากลับไม่ศรัทธา เนื่องจากในหัวใจของพวกเขามีโรคดื้อรั้น พวกเขายอมลงทุนไขว่คว้าทางหลงผิดเพื่อแลกเปลี่ยนกับทางนำที่มีอยู่ และเมื่ออัลลอฮ์ได้เอาการศรัทธาออกไปจากพวกเขาและปล่อยให้พวกเขาจมปลักอยู่กับความหลงผิด ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถที่จะหวนกลับสู่สัจธรรมได้อีกครั้ง
เป็นภาพที่น่าอนาถยิ่ง ที่พระองค์อัลลอฮ์ ทรงเปรียบพวกเขาเหมือนดั่งคนหลงทางที่หูหนวก, เป็นใบ้ และตาบอด ในเวลาเดียวกัน จึงไม่สามารถจะไปได้ถูกทิศทาง ไม่สามารถสอบถามผู้ใดเนื่องจากเป็นใบ้, ไม่สามารถที่จะได้ยินเสียงของผู้อื่นที่บอกกล่าวเนื่องจากหูหนวก และไม่สามารถมองเห็นสิ่งใดๆ เนื่องจากตาบอด
อาลี อิบนิ อบี ฏอลฮะห์ ได้กล่าวว่า จาก อิบนิ อับบาส ในข้อความที่ว่า (คนหูหนวก เป็นใบ้ ตาบอด) คือ ไม่ได้ยินสัจธรรม,ไม่สามารถมองเห็น และไม่สามารถตรึกตรอง และอบู อัลอาลียะห์ กับ ก่อตาดะห์ บิน ดิอามะห์ ก็กล่าวไว้ในทำนองนี้เช่นเดียวกัน
ส่วนข้อความที่ว่า (พวกเขาจึงไม่สามารถที่จะหวนกลับ) นั้น อิบนิ อับบาส ได้กล่าวว่า หมายถึง ไม่สามารถที่จะกลับสู่ทางนำ และ อัรรอเบียอ์ บิน อะนัส ก็ได้กล่าวไว้ในทำนองนี้เช่นเดียวกัน
และ อัสซุดดีย์ ได้กล่าวไว้ด้วยสายรายงานของเขาเองว่า (คนหูหนวก เป็นใบ้ ตาบอด พวกเขาจึงไม่สามารถที่จะหวนกลับ) หมายถึงกลับสู่อิสลาม
ก่อตาดะห์ กล่าวว่า (พวกเขาจึงไม่สามารถที่จะหวนกลับ) หมายถึงไม่สามารถที่จะหวนกลับสูการสำนึกผิด ตัฟซีร อิบนิ กะษีร เล่มที่ 1 หน้าที่ 82