ซูเราะห์อัลบะกอเราะห์ อายะห์ที่ 6


إنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوا سَوَآءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لاَ يُؤْمِنُوْنَ

แท้จริงบรรดาผู้ปฏิเสธการศรัทธานั้นเท่ากันในหมู่พวกเขา เจ้าจะตักเตือนพวกเขาหรือไม่ตักเตือนพวกเขาก็ตาม พวกเขาก็ไม่ศรัทธา


พระองค์อัลลอฮ์ ทรงกล่าวถึงบรรดาผู้ปฏิเสธการศรัทธาว่า พวกเขาเท่าเทียมกัน ซึ่งข้อความนี้อาจสร้างความประหลาดใจแก่บางท่านไม่น้อย เนื่องจากได้พบเห็นว่าพวกเขาแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ไม่ว่าจะเป็นนิสัยใจคอหรือวิถีชีวิตความเป็นอยู่ บางคนมารยาทดี พูดจาน่าเชื่อถือ และบางคนก็มีนิสัยตลบตะแลง และฯลฯ แต่การที่พระองค์อัลลอฮ์ทรงระบุว่า พวกเขาเท่าเทียมกันนั้น เนื่องจากพระองค์ไม่ได้ชี้ถึงนิสัยใจคอหรือพฤติกรรมของพวกเขา แต่พระองค์ได้กล่าวถึงการศรัทธาของพวกเขาต่างหาก
กล่าวคือ ไม่ว่าเขาจะมารยาทดี พูดจาน่าเชื่อถือหรือไม่,เพียงใด พวกเขาก็มิได้ศรัทธา ดังนั้นผลงานของพวกเขาจึงไม่ถูกบันทึกเป็นความดีดังเช่นผู้ศรัทธา และไม่ถูกตอบรับ
และแม้ว่าจะได้เรียกร้องเชิญชวนพวกเขา และนำหลักฐานทุกอย่างมาแสดงให้พวกเขาประจักษ์ ก็จะไม่ก่อให้เกิดผลแก่พวกเขาแต่อย่างใด ดังที่พระองค์อัลลอฮ์ ทรงกล่าวว่า

إنَّ الَّذِيْنَ حَقَّتْ عَلَيْهِمْ كَلِمَتُ رَبِّكَ لاَ يُؤْمِنُوْنَ وَلَوْ جَاءَتْهُمْ كُلُّ آيَةٍ حَتَّى يَرَوُا العَذَابَ الأَلِيْمَ


“แท้จริงบรรดาผู้ที่คำดำรัสองค์อภิบาลของเจ้าได้มีต่อพวกเขา พวกเขาก็จะไม่ศรัทธา และถึงแม้ว่าทุกๆสัญญาณจะได้มายังพวกเขาแล้วก็ตาม จนกว่าพวกเขาจะได้เห็นการลงโทษอันเจ็บปวด”
ซูเราะห์ยูนุส อายะห์ที่ 96 - 97

หรืออย่างเช่นชาวคัมภีร์ (ยะฮูดและนอศอรอ) ที่เมื่อคำตักเตือนไปถึง พวกเขาก็ปฏิเสธโดยกล่าวอ้างว่า เราได้ศรัทธามาก่อนหน้าท่านเสียอีก คือได้ศรัทธาต่อมูซา และหรือ อีซา ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ยอมรับฟังคำตักเตือนของท่านนบี มูฮัมหมัด ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม ดังที่พระองค์อัลลอฮ์ ทรงกล่าวว่า

وَلَئِنْ أَتَيْتَ الَّذِيْنَ أُوْتُوا الْكِتَابَ بِكُلِّ آيَةٍ مَا تَبِعُوا قِبْلَتَكَ


“และหากเจ้าได้นำหลักฐานทุกอย่างมาแสดงต่อบรรดาผู้ได้รับคัมภีร์ พวกเขาก็ไม่ตามกิบลัตของเจ้า”
ซูเระห์อัลบะกอเราะห์ อายะห์ที่ 145